Myrna Diazoni schopte vroeger met veel plezier tegen een bal. Tegenwoordig rent zij met de stick in haar hand over het hockeyveld. De Nederlandse met Italiaanse roots had als voetbalster nooit gedacht dat ze het hockey in en bij Spaarndam zo leuk zou gaan vinden.
De club is een buitenbeentje in het hockeywereldje in deze omgeving. Spaarndam bestaat nog maar zes jaar en kan dus niet zoals de meeste andere verenigingen bogen op een lange historie. Met ruim tweehonderd leden is Spaarndam relatief klein vergeleken met de buren. En waar andere verenigingen - Bloemendaal voorop - hoog spelen met hun eerste teams, kent Spaarndam überhaupt geen seniorentak. Het bestaat uit veel jeugd en ruim dertig trimhockeyers.
In de eerste twee jaar beschikte Spaarndam niet over een eigen veld en onderkomen. Het enige jeugdteam speelde louter uitwedstrijden en trainde toen in de zaal en bij Haarlem. Vier jaar terug opende de club met trots het veld en het clubhuis op sportpark Hansje Brinker.
Spaarndam is begonnen met een D-elftalletje. Inmiddels speelt dat bij de B-junioren en gaat het volgens plan over een paar jaar het eerste seniorenteam vormen. Ondertussen stroomt steeds meer jeugd in de jongste leeftijdscategorieën toe. Zo wordt Spaarndam vanaf de basis steeds groter.
Een deel van de leden komt bij naburige verenigingen vandaan, die vanwege capaciteitsproblemen geen spelers meer kunnen aannemen. Spaarndam heeft geen wachtlijst. Ronald Mels, trainer/speler van de trimhockeyers: „Voorheen gingen die hockeyers terug naar hun eigen club als daar plek vrijkwam. Maar nu merken we dat ze bij ons blijven. Omdat we klein zijn, kent iedereen elkaar. Dat heeft zijn charme.”
Met zo’n 35 anderen doet Diazoni aan trimhockey bij Spaarndam. Ze kwam in aanraking met de club toen haar dochter er ging hockeyen. Voetbal trok haar niet meer. „Ik was te oud voor deze contactsport.’’
Ze moest wel wennen. „Ik wist niet beter of je speelde de bal met je voeten. Nu had ik ineens een verlengstuk in de vorm van een stick. Maar ik pikte dat als oud-voetbalster toch redelijk snel op.” Mels: ,,Als je niet bent geboren met een bepaalde balvaardigheid, is het spelen met een stick moeilijk aan te leren.”
Trimhockey wordt gespeeld met gemengde teams. Als het acht tegen acht is op een half veldje moet een ploeg minimaal uit drie vrouwen bestaan. Is het elf tegen elf dan spelen op zijn minst vier vrouwen in een team.
De regels zijn aangepast. Hoge ballen zijn niet toegestaan en er mag alleen gepusht worden. Mels: „We temperen het fanatisme, zodat het voor iedereen leuk blijft.”
Diazoni: „Het gaat er gemoedelijk en gezellig aan toe. Deze zomer gaan we zelfs naar Valencia. Daar spelen we om de Paella Cup.”
Ronald Mels, die vroeger bij De Reigers heeft gespeeld: „Trimhockey is heel vrijblijvend. In het voetbal kennen ze dit niet. Sommige mannen moesten er in het begin aan wennen dat ze met en tegen vrouwen speelden. Maar iedereen vindt het hartstikke leuk.”